----කොලොම්පූර්---------

කැලැත්තෙන හිතුවිලි මතින්
තාර හැලිලා ජීවිතේ
ගෙන්දගම් පොලොවේ අගුලු ලෑ
සොයනවා අපි මාවතේ........

බතක අරුමැසිලවතුර හොදි මත
ජීවිතේ සේ පාවෙලා යති.....
කුසෙහි ගිනි මිස
නිසි පිරිය නෑති
එහෙත් අල සේ ඔහේ ගිලගති....

ඇණ තිබේ තොග පිටින්

(සෞදියේ දී ඇණ ගසා පීඩාවට ලක් කළ ලාංකේය ස්ත්‍රියකි)
-මේ ඒ ඇසුරින් ලියවුණු කවියක් නොවේ. වෙළඳ දැන්වීමකි.

සෞදියේ නැත්නම්
ඇනවුම් කරන්න
සවුදිය පුරමින්
අපි ගැසු ඇණ තිබේ
තොග පිටින්

මෙතෙක් පැවති සියලුම සමාජවල ඉතිහාසය පංති අරගලවල ඉතිහාසය වේ-"කොමියුනිස්ට් පක්ෂයේ ප්‍රකාශනය"

"කොමියුනිස්ට් පක්ෂයේ ප්‍රකාශනය"

'ධනපතියෝ සහ නිර්ධනයෝ' මෙතෙක් පැවති සියලුම සමාජවල ඉතිහාසය පංති අරගලවල ඉතිහාසය වේ.

නිදහස් මිනිසා සහ වහලාද, කුලීනයා සහ පොදුජනයාද, රදලයා සහ ප්‍රවේණි දාසයාද, ශ්‍රේණි හිමියා සහ ජ්‍යෙෂ්ඨ ආධුනිකයා ද පැහැදිලිව කීවහොත් පීඩකයා(පාලකයා) සහ පීඩිතයා(පාලකයාගේ පාලනයට යටත් වන්නා) එකිනෙකට විරුද්ධ නියත ලෙස නැගී සිට,වරෙක සැඟවුණා වූ ද, වරෙක විවෘත වූ ද සටනක්,එක්කො මුළුමහත් සමාජයම විප්ලවවාදී ලෙස ප්‍රතිනිර්මාණය කිරීමෙන් අවසන් වූ,නැතිනම් සටන්කරන පංතීන්ගේ පොදු විනාශයෙන් අවසන් වූ සටනක් නොකඩවාම කරගෙන ගියහ.

ඒ අපූරු වූ සුවඳේ කතාන්දරය

"ඉගෙනගනිං මගේ පුතේ, හරි දේ ඉගෙනගනිං. අකුරුත් එක්ක ම ගහ-කොළ, සතා-සිව්පාවා, අවුව-වැස්ස.... ආන්න ඒවත් ඉගෙනගනිං. මිනිහෙක් වෙයං උඹේ ආතා වාගේ. මනුස්සකම කියන උතුම් ගුණාංග උඹට පොත්-පත්වලින් හම්බ නූනොත්, එදාට උඹේ 'ආතා' කියන ඒ අහිංසක මිනිහව මතකෙට ගනිං"

සෙංකොට්ටං
ඒ අපූරු වූ සුවඳේ කතාන්දරය
මහින්ද ප්‍රසාද් මස්ඉඹුල

චිදම්බරම් පිල්ලේගේ පිළිතුර

අපේ ම දේශයේදී

වහළුන් වන්නට නොහැකිය අපට

නිදා වැටෙමින්…

තවත් භීතියෙන් නොසැලෙමු

නිවට වූවොත්

මේ මිහිමඩල මත

අයුක්තිය තවත් වැඩෙනු ඇත

මවිබිමට අපි දිවිය කැපකරමු

සතුටින්….

හීන ගොඩක් මං දැක්කා

හීන ගොඩක් මං දැක්කා
පාන තියන් මං රැක්කා
හීන වලට වුනි මක්කා
හීන ගොඩම මං වික්කා

නව ලිබරල් ඉරිද පොළට 
දුවගෙන විත් හිටල පෙළට
ඉවසන්නම බැරිම කලට
ගෙවපල්ලකො හීන වලට

මිනීමරුවනි !

නිවට නොපනත් වහල්කම් තුළ
සිය දහස් වර
මැරි මැරී උපදින්නට
අපට වුවමනා නැත
ද්‍රෝහියනි,
තොපට එරෙහිව
උදාර මවුබිම වෙනුවෙන්
නිදහස
යුක්තිය, සාධාරණත්වය වෙනුවෙන්
රණබිමට වැද
දිවි පිදීමට ලැබීමත්
අපට වරප්‍රසාදයකි
මරණය ඒකාන්ත වූ දේශයේ
අළුගෝසුවනි
තොපේ කුණු ජීවිතවල
අවසාන රාත්‍රිය නිදන්නට
දැන් ඉතින් සැරසියව්!

චන්ද්‍රකුමාර වික්‍රමරත්න

නේවාසිකාගාර නොදීමට එරෙහිව මහපොලොවේ නිදාගැනීම...

කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ නේවාසිකාගාර අරගලය මේ වන විට මසකට ආසන්න වෙමින් පවතී. සිසුන් තවමත් මේ පිළිබද පාලකයන්ට විවිධ ආකරයෙන් සිය විරෝධය පළකරමින් සිටී. මෙහි දැක්වෙන්නේ 2013-10-09 වන දින රාත‍්‍රියේ. උසාවි නියෝගය අනූව මෙතෙක් ඔවුන් රුදී සිටි ශිෂ්‍ය මධ්‍යස්ථානයෙන් (ජිම් ආපනශාලාවෙන් ඉවත්ව කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයයේ තෙල් බැම්මේ රාත‍්‍රිය පහන් කළ ආකාරයයි. බිහිරන්ට ඇහෙන්නට විශාල ශබ්දයක්  ඕනෑ කර තිබේ. යනුවෙන් ඇති සුප‍්‍රසිද්ධ ප‍්‍රකාශනය අනූව කියවෙන පරිදි මෙකී බිහිරි පාලකයන්ට කුමන ආකාරයෙන් කීවද ඔවුන්ගේ මේ සදහා එකම ප‍්‍රතිචාරය මර්දනය පමණි. විශ්වවිද්‍යාලයේ වැඩ අංශයේ වාහන අංගනය නේවාසිකාගාරයක් ලබා දෙන තුරු සිසුන්ට රැදී සිටීම සදහා සිසුන් අවසන් වශයෙන් ඉල්ලූවත් පාලකයන්ට තම වාහන සිසු ජීවිත වලට වඩා වටිනා බව පසක් කරමින් එයට විරුද්ධ විය.

ඡායාරූප නැරබීයිමට

ඉතිං අපි බඳිනවා....

කේක් එක රෙජිෆෝම්ල, ටජ්මහල සුන්දර ය
කාරෙකට පහළොවයි බෙන්ස් ඊටත් වැඩි ය
සුජාතා නංගිගෙනි මල්කළඹ දොළහකට
සාරියට තිස් පහයි, වර්ක් එක නම් වෙනම

ප්ලේට් ගාණෙං එහා ෂේප් නැති හෝටලයෙ,
ලාබ වෙල්කම් ඩ්‍රින්ක් සමග සෙටිබැක් නොමිලෙ
පෝරුව දල අෂ්ඨක ද, බෙර ද, ජය මංගලම්,
නැවුම් මල් සැරසිලි ද 'පැක්කේජ්' ය ගිනි ගණං

ජිම් එකේ බල්ලන් පූසන් සමග නිදාගන්නා අපට සිතාසි...

ඔවුහු පළමුව කළේ තෙල් බැම්ම කඩා බෝ පැළයක් සිටුවීමය. අනේ සාදු කියමින් බොහෝ අය ඉන් තුටු වූහ. තවත් නම් ඉතින් තෙල් බෙදන්න තෙල් බැම්මක් නැති නිසා ඉන් පසු පිනක් දහමක් කරගෙන ”ITN එකේ තෙලට අනූව නැටවෙන විශ්වවිද්‍යාලයක් බිහිවනු ඇත”යි සිතමින් ඔවුහූ බෝධිපූජා සංවිධානය කළහ. ඔවුන් එසේ පින් රැස් කරගන්නා අතරේ විශ්වවිද්‍යාල අභ්‍යන්තරයේ නේවාසිකව සිටි සිසුන් එලියට ඇද දැමීමට වරම් ලබා ගත්තේය. නමුත් සිසුන්ට මතු වූයේ තම ජීවිත පිළිබද අවධානමකි. ඒ නිසා සිසුහු ඊට එකහෙලාම විරුද්ධ විය. මේ අතර කන්නන්ගර නේවාසිකාගාරයේ සිසුවියන් 1200 න් 400ක් ගෙනවිත් හිස් කරන ලද නේවාසිකාගාරයේ ගාල් කරවීය. ඉන් සිසුවියන් 800 කට නේවාසිකාගාර අහිමි විය. ඉතිරි 400ට ද ලැගුම් ගන්න සිදුවූයේ පිරිමි ළමන් සදහා සකස් කර වැසිකිලි, කැසිකිලි ආදී පහසුකම් තිබූ නේවාසිකාගාරයක ය. 

පින්කරන උතුමෝ මෙසේ සිසුන් සිසුවියන් පීඩාවට පත් කරද්දී ඊට එරෙහිවූ විට පාලක පින්වතුන් ලබා දුන්නේ සිසුන්ට පන්ති තහනම්, ශිෂ්‍ය භාවය අත්හිටුවීම් සහ නඩු හබ සමගින් පොලිස් තර්ජනය. මෙසේ කන්නන්ගරයට පැන්නූ සිසුන්ට එදා සිටම දිගින් දිගටම මැර ප‍්‍රහාරයන්ට ගොදුරු වන්නට සිදු විය. ගෙවුනු කාලය තුළ කන්නන්ගරයේ සිටි සිසුන් 400න් 200ක් පමණ අවස්ථා 20 කට වැඩි ප‍්‍රමාණයකදී ප‍්‍රහාරයන්ට ගොදුරු විය. නැවතත් ඔවුන් පීඩාවට පත් විය.

මගේ රත්තරන්, කියා ඔබට කවුරුන් හෝ කවදා හෝ වරක් හෝ අමතා ඇති............

මගේ රත්තරන්, කියා ඔබට කවුරුන් හෝ කවදා හෝ වරක් හෝ අමතා ඇති. කවුරු නමුත් එසේ ඔබව ඇමතු අය අනිවාර්යයෙන්ම ඔබේ ආදරණීයතම සමීපතමයන් බවට නම් කිසඳු සැකයක් නැත.

”මේ ඉන්නේ රත්තරන් පවුලක්, හැබැයි එහෙම කිව්වේ වෙන මොනවත් හින්දා නෙවෙයි, තාත්තා හැමෝටම............ එකෙන් රත්තරන් බඩු ගත්තා. වැඩ කුලී නැති නිසා ගාණත් අඩුයි”

මේ දිනවල රූපවාහිනියේ විකාශනය වන වෙළඳ දැන්වීමකි. ඔබේ ”රත්තරන් පවුල”, ”රත්තරන් බඩු” වලට සමාන කරපු හැටි පැහැදිලියි නේද? මේ එ වගේ තවත් උදාහරණයක්,

මේ කතාව අම්මෙක් හා දුවක් අතර දුරකථන සංවාදයක, දුවට රැකියාවේ විවේකය නැති නිසා අම්මා බලන්න එන්න විදිහක් නෑ. අම්මා දුවගෙන් අහනවා එතකොට නැන්දගේ ණය ගෙවන්නේ කොහොමද කියලා, දුව කියනවා ඒකටනේ ‘ඊසි කෑෂ්’ තියෙන්නේ කියලා. අම්මාගෙයි දුවගෙයි සම්බන්ධය අතරට ‘ඊසි කෑෂ්’ දීලා දුවගෙන් වැඩිපුර වැඩ ගන්න ධනවාදය ගහපු ගැටේ කොහොමද? එම දැන්වීමේ අවසානයේ අම්මා කියන්නේ ”ඊසි කෑෂ් නිසා දැන් මට මගේ දුව ළඟින් ඉන්නවා වගේ දැනෙනවා” කියාය. මෙතැනදී අම්මාට දුව දැකගන්න තිබූ මානුෂීය අවශ්‍යතාව කිසිම හිරිකිතයක් නැතිව ඊසි කෑෂ් වලින් වසා දමයි.

කැලණි සිසුන් අරලියගහ මන්දිරය දක්වා පා ගමනේ....

පසුගිය 14 වැනිදා කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ කන්නන්ගර පිරිමි නේවාසිකාගාරයට කළ මැර පහරදීමත් සමග ආරම්භ කළ නේවාසිකාගාර අර්බුදය විසදන ලෙස බලකරන අරගලයට දෙසතියක් ගතවීත් නිෂ්චිත විසදුම් හමුවී නැත. ඊට විරෝධය පලකරමින් හා යෝජිත අධ්‍යාපන වෙළද කලාප වලට හා පෞද්ගලික විශ්වවිද්‍යාල ගැසට් පත‍්‍රය අහෝසි කරන ලෙස බලකරමින් හා සිසු මර්දනයට එරෙහිව කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයීය මහා ශිෂ්‍ය සංගමය විසින් සංවිධානය කළ දැවැන්ත පාගමන කොළඹ කොටුව ලෝටස් වටරවුම දක්වා ගමන් ලදී. ජනාධිපති අතිරේක ලේකම්  වරියක් සමග මාධ්‍ය ආවරණ සහිතව  සාකච්ඡුා ලබාදීමට පොරොන්දු වූ නමුත් එම ස්ථානයට ගිය පසු මාධ්‍ය ආවරණ රහිතව සාකච්ඡුාවට පැමිනෙන ලෙස දැනුම් දෙන ලදී. සිසුන් රැුවටීමත් ,මාධ්‍ය ආවරණ රහිතව සාකච්ඡුාවට යාම ඵල රහිත වීමත් නිසා සාකච්ඡුාව ප‍්‍රතික්‍ෂේප කරන ලදී. මහා ශිෂ්‍ය සංගමයේ සභාපති කිංස්ලි ගුණරත්න සහෝදරයා අවධාරණය කලේ නේවාසිකාගාර අර්බුදය වහා විසදන තුරු සහ අධ්‍යාපන පෞද්ගලීකරණය නවතන තුරු මෙම අරගලය අඛණ්ඩව ක‍්‍රියාත්මක බවයි.


ඡායාරූප නැරබීමට

නිදහස් අධ්‍යාපනය යනු ඉබේ පහළවූවක්ද?

අධ්‍යාපනය මිනිසාට කිසිඳු භේදයකින් තොරව ලබා ගැනීමට අයිතියක් ඇත. නමුත් අධ්‍යාපනය ලෝකයේ මුල පටන්ම නිදහසේ ලබා නොදුනි. එය එක් කුලයකට ජාතියකට නැතහොත් පංතියකට එසේ නැතිනම් සමහර අවස්ථාවලදී පිරිමින්ට පමණක් සීමා විණි. නමුත් අධ්‍යාපනය කිසිඳු භේදයකින් තොරව සියලූම මිනිසාට හිමි වන අයිතිවාසිකමක් ලෙස මුල් වරට සිය දර්ශනය තුලින් කාල් මාක්ස් ඉදිරිපත් කරනු ලැබීය.

‘‘ධනේෂ්වර පංතිය කම්කරුවාගේ පැවැත්ම ගැන සැළකිල්ලක් දක්වන්නේ කම්කරුවා ඔවුන්ට අත්‍යාවශ්‍ය නිසාම පමණක් නම්, ඔවුන් කම්කරුවාට අධ්‍යාපනය ලබා දෙන්නේ ද ඔවුන්ගේ අවශ්‍යතාවයන් සපුරාලන ප‍්‍රමාණයට පමණක් වීම පුදුමයට කාරණයක් නොවන්නේය.’’(මාක්ස් - එංගල්ස් එකතු කළ කෘති, වොඑම 2, පිටුව 323)

මාක්ස්ගේ මෙකී ප‍්‍රකාශයේ සත්‍යතාව අද අපට වඩා තහවුරු වේ. අද ලංකාවේ පාලකයෝ අධ්‍යාපනය යැයි සිතා සිටින්නේ ඉංග‍්‍රීසි ටිකක් දැනගැනීම, පරිඝණක ටිකක් දැන ගැනීම වැනි සීමිත අධ්‍යාපනයකි. නමුත් අධ්‍යාපනය යනු එවැනි පටු දෙයක් නොව මානව සංවර්ධනය හා බැාදුනු කි‍්‍රයාවලියකි.

ෆ්‍රෙඞ්රික් එංගල්ස් විසින්් මෙම අදහස තව දුරටත් සංවර්ධනය කොට පූර්ණ දර්ශනයක් බවට පත් කෙරිණි.

මේ බැනරයේ ඔබේ අත්සන තැබිය යුත්තේ ඇයි?

kelaniya

මායාවරුන්ගේ ලෝකයක් තුළ මුදල් නැමති මායා යෂ්ටියෙන් කිසිවක්, කිසිම දෙයක්, කිසිම ගුණයක් අතනැහැර ඔබ සතුව ඇති සියලූදේ වෙළ`ද භාණ්ඩයන් බවට පත් වීගෙන යන කාලයක් අප පසු කරමින් සිටිමු. ඔබ කන්නේ මොනවද? අ`දින්නේ මොනවද? ඔබ සිතන්නේ කොහොමද? යන්න පවා තීරණය කරන්නේ ඔබ නොව මෙකී මුදල් නැමති මායා යෂ්ටිය ම`ගිනි. එය හිමිකරුවන් විසින් ඔවුන්ට රිසි පරිදි මුදල් නැමති මයා යෂ්ටිය හසුරුවන විට අප වෙළ`දපොල නැමති ඔවුන්ගේ වේදිකාව තුළ රූකඩ බවට පත් වෙමින් සිටී. 

මෙසේ මිනිසුන් රූකඩ බවට පත්කරමින් ඔවුන්ට සංවර්ධනය නැමති මැජික් පෙන්වමින් ඔවුන් මෙහෙයවන්නෝ පාලක පංතියයි. මිනිසුන්ට සිය රූකඩ ඉරණමෙන් මිදීමට අති එකම අවස්ථාව සෑදෙන්නේ අධ්‍යාපනය තුළිනි. නමුත් අද පාසලේ විශ්වවිද්‍යාලයේ ලබා දෙන්නේ එවන් අධ්‍යාපනයක් නොව කිසිදු හැ`ගීමක් දැනීමක් නැති වහල් රූකඩ බිහිකරණ අධ්‍යාපනයකි. ඒ නිසා කිසිදු ලෙසකින් අපට එය භාර ගත නොහැක. මක්නිසාද යත් අප මිනිසුන් බැවිනි. නිදහස් අධ්‍යාපනය යැයි අප මෙතුවක් කල් කතා කළේ යන්තමින් හෝ මේ සමාජය තුළ කොන්ද කෙලින් තබා ගෙන ජීවත් වීමට පීඩිතයාට ලැබුණු එකම අවස්ථාව ගැනයි.